Gazeta Wyborcza, Poland
'Cracks Appear in the Anti-Terror Alliance'

By Wojciech Jagielski   
Translated By Halszka Czarnocka

September 27, 2006
Poland - Gazeta Wyborcza - Original Article (Polish)

As Afghanistan and Pakistan bicker, the U.S. is losing its patience. But without sustained cooperation, the Taliban won't be defeated

President George Bush will host a dinner today for his most important Asian allies in the war on terrorism. And although the presidents of Afghanistan and Pakistan continue to express their loyalty to America, the two neighbors themselves are at odds. This is threatening relations, causing headaches for politicians in Washington and raising doubts about the effectiveness and integrity of the alliance.

MUSHARRAF'S MEMOIRS

Both Presidents, Afghanistan's Hamid Karzai and Pakistan's Pervez Musharraf, demonstrate a friendly attitude toward one another while visiting the same foreign capitals. But the moment they part, the accusations and complaints start up again.

The argumentative mood spread even to President Bush, who until now had forced the two to cooperate. Over the past week, the U.S., Pakistani and Afghan presidents hurled so  many grievances toward one another, that an unwitting observer would never have guessed they were allies. And unless the three can come to an agreement, the war being waged against the Taliban in Afghanistan and along the Afghan-Pakistan border cannot be won.

Karzai and Musharraf came to America last week for the opening of the U.N. General Assembly. The Pakistani's trip to New York was also to promote his memoirs, "In the Line of Fire," which hit bookstores on Monday.

Right after he arrived in the U.S., Musharraf rebuked Karzai for failing to battle the terrorists in Afghanistan assiduously enough. Karzai responded by claiming that the war against the Taliban and remnants of al-Qaeda would have been over long ago if only they were not given refuge in Pakistan.

Musharraf immediately parried, stating that the crux of the problem is Afghanistan, because Karzai rarely sets foot outside his palace in Kabul and doesn't understand his own country. "If the Taliban didn't have popular support, they couldn't fight so forcefully."

An angry Karzai reminded his neighbor that in the mid-90s, it was Pakistan that assisted in the creation of the Taliban movement, and was one of only three nations to recognize them as the government of Afghanistan. "You wanted to train a poisonous snake to bite others. But a snake cannot be taught. In the end it will bite its teacher, too," said Karzai.

A FIGHT OVER OSAMA

In his memoirs, Musharraf admits that Pakistan supported the Taliban. But it allegedly did so in order to bring an end to the fratricidal strife and lawlessness in Afghanistan and to introduce some kind of order to the country.

In Musharraf's opinion, Americans are also responsible for the emergence of the Taliban, since they supported every kind of fanatic willing to fight the USSR in Afghanistan. "And when the communists had been overcome, the cowardly Americans abandoned Afghanistan, leaving it to its own devices," writes Musharraf in his book.

And as always, the two presidents traded accusations about the hiding places of Osama bin Laden and Sheik Omar, the Taliban leader. Musharraf maintains that Osama is in eastern Afghanistan's Kunar Province, and that Omar is in Kandahar, right under the noses of the Americans. Karzai swears that mullah Omar is safely ensconced in Quetta, and Osama is hiding on the Afghan-Pakistani border – certainly on the Pakistani side.

A FRAGILE ALLIANCE

An interview that Musharraf gave to CBS has become a source of some controversy. In it he said that after September 11th, the Americans threatened to carpet-bomb Pakistan unless he agreed to join in a common war against the Taliban and the terrorists. "We'll bomb you into the Stone Age," former Deputy Secretary of State Richard Armitage is reported to have said.

Armitage admits only to having had a "strong conversation" with the director of Pakistani intelligence, during which he reminded the Pakistani of President Bush's famous message: "You are either with us or against us."

In his memoirs Musharraf claims that the U.S. is biased against the Muslim world and that its invasion of Iraq made the world more dangerous. Regarding the invasion of Iraq, Karzai was of a remarkably similar mind; he added that, "Instead of spending $300 billion on the Iraq War, if Americans had put that money into the reconstruction of Afghanistan, our country would not produce drugs today, but the sweetest grapes in the world."

The U.S. President did little to calm the atmosphere when he said on television that if he was given a reliable information of bin Laden's whereabouts in Pakistan, he would send his troops immediately, without waiting for the government's approval. "We would have never allowed it," replied an indignant Musharraf.

"All of this just shows how fragile the anti-terrorist alliance of the USA, Pakistan and Afghanistan is," retired General Talat Massud, an expert on Pakistani politics, told Gazeta Wyborcza.

Polish Version Below

Pęknięcia w antyterrorystycznym sojuszu

Wojciech Jagielski

2006-09-27

Afganistan i Pakistan się kłócą, Amerykanie tracą cierpliwość. Tymczasem bez zgodnej współpracy nie da się pokonać talibów

Prezydent George Bush podejmie dziś kolacją swoich najważniejszych w Azji sojuszników w wojnie z terrorystami. Choć prezydenci Afganistanu i Pakistanu na każdym kroku podkreślają lojalność wobec Ameryki, ich sąsiedzkie kłótnie przyprawiają polityków w Waszyngtonie o ból głowy i każą wątpić w skuteczność i zwartość tego sojuszu.

Musharraf oskarża w pamiętnikach

Prezydenci Afganistanu Hamid Karzaj i Pakistanu gen. Pervez Musharraf demonstrują przyjazne nastawienie do siebie wyłącznie wtedy, gdy odwiedzają się w swoich stolicach. Ledwie się jednak rozstaną, wracają do oskarżeń i skarg.

Ich zrzędliwość udzieliła się nawet prezydentowi Bushowi, który dotąd przymuszał ich do zgody. W ciągu ostatniego tygodnia prezydenci USA, Pakistanu i Afganistanu wypowiedzieli pod swoim adresem tyle pretensji, że ktoś postronny nigdy nie odgadłby, że są oni sprzymierzeńcami. Bez zgody między nimi nie da się wygrać wojny z talibami w Afganistanie i na afgańsko-pakistańskim pograniczu.

Karzaj i Musharraf zjechali do Ameryki w zeszłym tygodniu na sesję Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Pakistańczyk przyjechał do Nowego Jorku także po to, by promować swoje pamiętniki "Na linii ognia", które ukazały się w poniedziałek.

Natychmiast po przybyciu do USA Pakistańczyk zarzucił Afgańczykowi, że nie dość wytrwale walczy u siebie z terrorystami. Karzaj odparł, że wojna z talibami i niedobitkami al Kaidy w Afganistanie już dawno zostałaby wygrana, gdyby nie znajdowali oni schronienia w Pakistanie.

Musharraf natychmiast odparował, twierdząc, że "problem tkwi w Afganistanie", bo Karzaj nie rozumie własnego kraju (gdyż niemal nie rusza się z kabulskiego pałacu). - Gdyby talibowie nie cieszyli się poparciem ludności, nie mogliby tak skutecznie walczyć - powiedział Pakistańczyk.

Rozzłoszczony Karzaj wypomniał sąsiadowi, że to właśnie Pakistan w połowie lat 90. przyczynił się do powstania ruchu talibów i był jednym z trzech krajów, które uznawały ich rządy w Afganistanie. - Próbowaliście wyszkolić jadowitego węża, by kąsał innych. Ale węża nie da się niczego nauczyć. W końcu ukąsi także nauczyciela - powiedział.

Kłótnia o Osamę

W swoich pamiętnikach Musharraf przyznaje, że Pakistan wspierał talibów. Ale czynić to miał po to, by położyć kres bratobójczej wojnie i bezprawiu w Afganistanie, zaprowadzić tam jakikolwiek porządek.

Jego zdaniem odpowiedzialność za powstanie ruchu talibów ponoszą też Amerykanie, którzy w latach 80. popierali wszelkich fanatyków pragnących walczyć z komunistycznym imperium ZSRR. "A kiedy komuniści zostali pokonani, Amerykanie tchórzliwie porzucili Afganistan, zostawiając go samemu sobie" - pisze Musharraf.

Tradycyjnie już obaj przerzucali się oskarżeniami o to, gdzie ukrywają się Osama ben Laden i przywódca talibów mułła Omar. Musharraf twierdził, że Osama przebywa we wschodnioafgańskiej prowincji Kunar, a Omar w Kandaharze, pod nosem Amerykanów. Karzaj przysięgał, że mułła mieszka bezpiecznie w pakistańskiej Kwetcie, a Osama wędruje po afgańsko-pakistańskim pograniczu. Oczywiście po pakistańskiej stronie.

Kruche jest to przymierze

Kontrowersje wywołał wywiad, jakiego Musharraf udzielił telewizji CBS. Powiedział w nim, że po 11 września 2001 r. Amerykanie zagrozili nalotami dywanowymi na Pakistan, jeśli nie przystąpi on do wspólnej wojny z talibami i terrorystami. "Wrócicie do epoki kamiennej" - miał grozić ówczesny zastępca sekretarza stanu USA Richard Armitage.

Armitage przyznał tylko, że z ówczesnym szefem wywiadu pakistańskiego rozmawiał dość obcesowo, ale przekazał mu jedynie słynne przesłanie prezydenta Busha: jesteście z nami albo przeciwko nam.

W pamiętnikach Musharraf zarzucił też USA uprzedzenie do świata islamu, i że najeżdżając na Irak, uczyniły świat bardziej niebezpiecznym. W sprawie irackiej Karzaj wyjątkowo się z nim zgodził, dorzucając, że gdyby Amerykanie, "zamiast wydawać 300 mld dol. na wojnę w Iraku, przeznaczyli je na odbudowę Afganistanu, kraj produkowałby dziś nie narkotyki, lecz najsłodsze w świecie winogrona".

Do uspokojenia nastrojów nie przyczynił się prezydent USA, który powiedział w telewizji, że gdyby miał pewność, iż Osama ben Laden ukrywa się w Pakistanie, kazałby swoim żołnierzom łapać go tam, nie pytając nawet Pakistańczyków o zgodę. - Nigdy byśmy na to nie pozwolili - oburzył się Musharraf.

- Te wszystkie słowa świadczą tylko, jak kruche jest antyterrorystyczne przymierze USA, Pakistanu i Afganistanu - powiedział "Gazecie" znawca pakistańskiej polityki, emerytowany generał Talat Massud.